مشکلات احتمالی در مورد سنسور های مجاورت فرا صوتی و نوری

اشیای بسیار نزدیک

از آن جایی که هر دو سنسور مجاورت ( فراصوتی و مادون قرمز ) ممکن است شامل امیتر هایی باشند که نسبت به محدوده فاصله ای که طراحی شده اند ، زاویه دار می شوند ، ممکن است در دیدن جسمی که نزدیک تر است شکست بخورند . در نتیجه سنسور هیچ پاسخی ارائه نمیدهد یا ممکن است جسم دورتر را شناسایی کند . در هر دو حالت ، اگر سنسور در ابزار های متحرک استفاده شود ، ابزار ممکن است با جسم نزدیک شناسایی نشده برخورد کنند .

سیگنال های چندگانه

اگر دو یا چند سنسور و امیتر به طور هم زمان استفاده شوند ، سیگنال های ترکیب شدهی آن ها با یک دیگر تداخل پیدا کرده و قرائت های نادرستی ایجاد می کند .

سطوح نامناسب

سنسور های مجاورت فرا صوتی برای تشخیص یک جسم که از بقیه اجسام به سنسور نزدیک تر است با شعاع باریک زاویه انتشار ، هدف گذاری شده است . اجسام چندگانه ، سطوح پیچیده ، سطوح نرم مانند پوشاک یا مبلمان یا ترتیب غیر عادی دیوار های داخلی می تواند قرائت های نادرست ایجاد کند . سنسور های مادون قرمز نمی توانند مایعات یا اجسام شفاف را ببینند و ممکن است ارزیابی های متفاوتی از فاصله بسته به ویژگی های سطح ارائه دهند . مثلا پوست انسان انعکاس دهندهی ضعیفی است زیرا برخی از اشعه های مادون قرمز را جذب می کند .

فاکتور های محیطی

یک مبدل فراصوتی دیافراگم متحرک بسیار کوچکی برای تولید صدا استفاده می کند . مانند بسیاری از سیستم های حاوی بخش متحرک ، این نیز ممکن است نسبت به خیسی و رطوبت بیش از حد آسیب پذیر باشد و نیاز به محافظت داشته باشد . بعد از اینکه وسیله ساخته شد و در محیط درونی و کنترل شده آزمایش شد ، به احتمال زیاد اگر به محیط بیرون که دما به طور قابل ملاحظه ای بالاتر یا پایین تر است منتقل شود ، رفتار متفاوتی داشته باشد .

خرابی LED ها

همان طور که در بخش سنسور های حضور ذکر شد ، LED ها کاهش تدریجی در خروجی نور در طول زمان را تحمل می کنند . بازده سنسور مجاورت مادون قرمز ممکن است در طول سال ها ، بسته به اینکه با چه سختی و شدتی استفاده شود ، فرسوده می شود .